Ολόκαινος εποχή - definition. What is Ολόκαινος εποχή
DICLIB.COM
أدوات لغة الذكاء الاصطناعي
أدخل كلمة أو عبارة بأي لغة 👆
اللغة:     

ترجمة وتحليل الكلمات بواسطة الذكاء الاصطناعي

في هذه الصفحة يمكنك الحصول على تحليل مفصل لكلمة أو عبارة باستخدام أفضل تقنيات الذكاء الاصطناعي المتوفرة اليوم:

  • كيف يتم استخدام الكلمة في اللغة
  • تردد الكلمة
  • ما إذا كانت الكلمة تستخدم في كثير من الأحيان في اللغة المنطوقة أو المكتوبة
  • خيارات الترجمة إلى الروسية أو الإسبانية، على التوالي
  • أمثلة على استخدام الكلمة (عدة عبارات مع الترجمة)
  • أصل الكلمة

%ما هو (من)٪ 1 - تعريف


Ολόκαινος εποχή         
Η ολόκαινος εποχή ή ολόκαινος υποπερίοδος ή αλλούβιος υποπερίοδος ή απλώς το ολόκαινο (Holocene), είναι μία γεωλογική εποχή στην ιστορία της Γης, η πλέον πρόσφατη. Αυτή η εποχή άρχισε με το τέλος της πλειστοκαίνου εποχής, περίπου 10 ως 12 χιλιάδες χρόνια πριν, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το ολόκαινο αποτελεί μέρος της τεταρτογενούς περιόδου. Η ονομασία προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ὅλος και καινός (= νέος), και σημαίνει «εντελώς πρόσφατη», «ολοκαίνουργια». Ο όρος «αλλούβιος» προέρχεται από τα νεότερα μη ηφαιστειογενή γεωλογικά στρώματα που είναι δυνατό
Η Νέα Εποχή         
Η Νέα Εποχή αποτελεί τίτλο της παλαιάς εβδομαδιαίας εφημερίδας που εκδίδονταν στο Αγρίνιο από το 1935 μέχρι το 1967 (με εξαίρεση την περίοδο της γερμανικής κατοχής). Εκδότης και διευθυντής της ήταν ο Πάνος Ι.
Εποχή (αστρονομία)         
ΌΡΟΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΊΑΣ.ΣΤΙΓΜΉ ΣΤΟ ΧΡΌΝΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΩΣ ΣΗΜΕΊΟ ΑΝΑΦΟΡΆ ΓΙΑ ΚΆΠΟΙΑ ΜΕΤΑΒΑΛΛΌΜΕΝΟ ΧΡΟΝΙΚΌ ΔΙΆΣΤΗΜΑ ΜΙΑΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΉΣ
Εποχή (Αστρονομία); J2000
Η εποχή στην αστρονομία είναι μια στιγμή στο χρόνο που χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς για κάποια μεταβαλλόμενο χρονικό διάστημα μιας αστρονομικής ποσότητας, όπως οι Ουράνιες συντεταγμένες ή τα ελλειπτικά τροχιακά στοιχεία ενός ουράνιου σώματος, γιατί αυτά υπόκεινται σε διαταραχές και μεταβάλλονται με το χρόνο. Οι χρονικά μεταβαλλόμενες αστρονομικές ποσότητες μπορούν να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, το μέσο μήκος ή τη Μέση ανωμαλία ενός σώματος, τον κόμβο της τροχιάς του σε σχέση με ένα επίπεδο αναφοράς, την κατεύθυνση από το απόγειο και το αφήλι